Sierpniowa niedziela z gramatyką: pronomi diretti i indiretti

Sierpniowa niedziela z gramatyką: pronomi diretti i indiretti

Drodzy Czytelnicy,

Witam Was w drugim odcinku mojej sierpniowej akcji „Sierpniowa niedziela z gramatyką”. W pierwszej części zajmowaliśmy się zgodnością czasów w congiuntivo [klik], dziś zapraszam na coś ciut lżejszego –różnicę między pronomi diretti i indiretti.

W zasadzie rzecz nie jest bardzo skomplikowana, choć dla niedoświadczonych może wydawać się trudna. Przyjrzyjmy się pronomi diretti, czyli zaimkom dopełnienia bliższego (szerzej o nich pisałam tu [klik]). Są to takie małe cząsteczki, które zastępują nam rzeczownik. Tenże rzeczownik następuje bezpośrednio po czasowniku (stąd dopełnienie bliższe), odpowiadając tym samym na pytanie  kogo, co?

Spójrzmy na przykład:

Mangio la zuppa –> la mangio (jem kogo?co? zupę. Jem )

Leggo il libro –> lo leggo (czytam kogo?co? książkę. Czytam)

Conosco Pietro –> lo conosco (znam kogo?co? Pietra. Znam go)

Czasowników, które mogą mieć dopełnienie bliższe, jest ogromna ilość. Pierwsze z brzegu to chociażby: amare (kochać), aprire (otwierać), ascoltare (słuchać), baciare (całować), bere (pić), cambiare (zmieniać), cercare (szukać), capire (rozumieć), conoscere (poznawać), dimenticare (zapomnieć), finire (kończyć), guardare (oglądać), invitare (zapraszać), lavare (myć), mangiare (jeść), mettere (kłaść), perdere (zgubić), prenotare (zarezerwować), ricevere (otrzymać), scegliere (wybrać), tenere (trzymać),trovare (znaleźć), uccidere (zabić), visitare (zwiedzać)… i tysiące innych!

Wbrew pozorom, pronomi diretti nie sprawiają zazwyczaj większych problemów, głównie dlatego, że większość tych czasowników również po polsku ma dopełnienie bliższe. Warto jednak uważać na pewne cztery zdradliwe czasowniki: aspettare (czekać; mamy aspettare qualcuno,”czekać kogoś”, a nie „na kogoś”), aiutare (pomóc; mamy aiutare qualcuno , „pomagać kogoś”, a nie pomagać komuś), frequentare (uczęszczać; mamy „uczęszczać coś”, a nie „do czegoś”), ringraziare (dziękować; mamy dziękować kogoś, a nie komuś).

A co z pronomi indiretti, czyli zaimkami dopełnienia dalszego? Pisałam również i o nich [klik] Cóż, one odpowiadają nam na pytanie komu?czemu? i od czasowników oddziela je przyimek „a” (stąd zaimek dalszy).

Rispondo a Maria –>Le rispondo (Odpowiadam komu?czemu? Marii. Odpowiadam jej)

Dico tutto a Giulio –> Gli dico (Powiem wszystko komu?czemu? Giuliowi. Powiem mu).

Warto zwrócić uwagę, że większość czasowników mających dopełnienie dalsze ma również i dopełnienie bliższe! Takie na przykład portare (nosić): możemy nosić zarówno coś, jak i komuś… Dlatego trzeba być bardzo uważnym i wyczulonym na kontekst. Inne tego typu czasowniki to na przykład: chiedere (pytać, prosić), dare (dawać), dire (powiedzieć), fare (zrobić), lasciare (zostawić), leggere (czytać), mandare (wysłać), mostrare (pokazać), prendere (brać), presentare (przedstawić), preparare (przygotować), promettere (obiecać), raccontare (opowiadać), regalare (podarować), rubare (ukraść), scrivere (pisać), vendere (sprzedać).

I to by było na tyle, cała filozofia. Jak widzicie, pronomi diretti i indiretti nie są trudne, jedynie wymagają pewnego skupienia oraz zrobienia dwóch milionów ćwiczeń, z czego drobną część możecie znaleźć w zakładce „Materiały do nauki włoskiego” pod hasłem „Pronomi diretti i indiretti”. Buon lavoro!

Aleksandra: kompletnie zwariowana na punkcie Włoch, włoskiego i wszystkiego, co się z włoskim łączy.