Nietypowe zastosowanie futuro semplice

Nietypowe zastosowanie futuro semplice

Czas futuro semplice, czyli czas przyszły prosty, zna każdy, kto doczłapał do poziomu A2/B1.  Jak sama nazwa wskazuje, jest to czas prosty, co oznacza, że nie wymaga użycia czasowników posiłkowych avere lub essere. Jego formy na pierwszy rzut oka mogą wydawać się dziwaczne, ale w gruncie rzeczy są do przyswojenia, trzeba tylko pilnować, żeby nie pomylić ich z formami condizionale semplice i dobrze zapamiętać odmianę czasowników nieregularnych. Także użycie futuro semplice jest łatwe: po prostu używamy go, mówiąc o przyszłości. Jeśli w dodatku pamiętamy, że Włosi bardzo często używają czasu teraźniejszego w odniesieniu do przyszłości, to mamy poczucie psychicznego komfortu: nawet w razie nagłego zaniku pamięci czy utraty zimnej krwi możemy wybrnąć z sytuacji b e z futuro semplice. Łatwizna, prawda?

futuro 1

Łatwizna, ale warto pamiętać o jeszcze jednej rzeczy. Otóż w języku włoskim używa się futuro semplice także do wyrażenia hipotez i niepewności, dotyczących chwili obecnej. Głęboki namysł nad meandrami języka ojczystego pozwolił mi znaleźć przykład podobnego użycia czasu przyszłego w języku polskim: otóż gdy ktoś zapyta nas o godzinę, my zaś nie wiemy dokładnie, która godzina i nie bardzo nas to obchodzi, możemy odpowiedzieć „No nie wiem… będzie dziewiąta’. Jakoś to brzmi i jest zrozumiałe, przyznajmy jednak, że to użycie raczej wyjątkowe. Włoch natomiast na pytanie „Che ore sono?” odpowie bez mrugnięcia okiem „Saranno le nove”, co należy interpretować jako „nie wiem, ale gdzieś pewnie około dziewiątej”.

Podobnie w innych sytuacjach:

1)

Dov’è Angelica?

– Sarà in bagno. (Gdzie jest Angelica? Może jest w łazience)

2)

Quanti anni ha Chiara?

– Non lo so… avrà trenta anni. (Ile lat ma Chiara? Nie wiem, może z trzydzieści lat)

Może tez ten czas futuro semplice wyrażać pewne niedowierzanie, tak jak polskie „czyźby coś tam?”.

3)

Che cosa sta facendo Marco?

– Studierà? (Co robi Marco? Czyżby się uczył?).

Warto też zwrócić uwagę, że często Włosi, używając futuro semplice w kontekście przypuszczenia, hipotezy i niepewności, utrzymują intonację pytającą, tak jak w przykładzie 3.

futuro 2

Takie użycie futuro wymaga pewnego przyzwyczajenia się, jako że jest to użycie dla Polaka nietypowe. A cóż innego może pomóc w przyzwyczajeniu się, jak nie ćwiczenia? Kto czuje, że musi to przećwiczyć, niech szybko zerknie do zakładki „Pliki do pobrania”, a tam świeżo przygotowane specjalnie dla czytelników SPA ćwiczenia na to właśnie zastosowanie futuro semplice.

Buon lavoro!

Aleksandra: kompletnie zwariowana na punkcie Włoch, włoskiego i wszystkiego, co się z włoskim łączy.