Dzisiaj opowiem Wam o najsympatyczniejszym włoskim czasie przeszłym: indicativo imperfetto, czasie przeszłym niedokonanym. Jest to czas prosty, niewymagający czasowników posiłkowych, a jego formy charakteryzują się miłą regularnością i niemal całkowitym brakiem czasowników nieregularnych (nieliczne wyjątki potwierdzają regułę). Zatem nauczenie się form imperfetto nie powinno sprawiać żadnych absolutnie problemów. A zastosowanie?
Najważniejsze jest uświadomienie sobie, że imperfetto jest czasem niedokonanym, czyli wskazuje na czynności, które nie zostały zakończone, rozciągnięte trwały w przeszłości, a moment ich rozpoczęcia czy zakończenia nie ma żadnego znaczenia. W przeciwieństwie do czasów dokonanych (wszystkie pozostałe włoskie czasy przeszłe są dokonane), czynności wyrażone w imperfetto są dość mgliste i mało konkretne. Zazwyczaj też imperfetto jest solidnie obudowany lub przerywany innymi czasami (szczególnie lubią się z passato prossimo).
Przykład: Ieri leggevo un libro. (Wczoraj czytałam książkę).
Przyznajcie, że to mało konkretna informacja. Nie wiemy, kiedy ją zaczęłam, kiedy i czy skończyłam, po prostu czytałam i koniec. Przy takich mało konkretnych czynnościach idealne jest imperfetto. Oprócz tego imperfetto służy do opisu dwóch czynności, które działy się równolegle (najczęściej połączone są słówkiem mentre, czyli podczas):
Mentre io leggevo un libro, il mio ragazzo cucinava. (Podczas gdy ja czytałam książkę, mój chłopak gotował)
Ta długa czynność, która trwała i trwała, ciągnęła się i ciągnęła, może być też przerwana krótką czynnością, wyrażoną najczęściej w passato prossimo:
Mentre io leggevo, è venuto il postino. (Podczas gdy ja czytałam, przyszedł listonosz)
Kolejne zastosowanie imperfetto to czynności, które powtarzały się w przeszłości, były w przeszłości naszym zwyczajem: towarzyszą mu często takie zwroty jak spesso (często), sempre (zawsze), molto spesso (bardzo często), ogni giorno (codziennie), ogni vacanza (w każde wakacje) itp. Na przykład:
Quando ero bambina, ogni sera guardavo la „Dobranocka” (kiedy byłam mała, co wieczór oglądałam dobranockę)
Quando eravamo piccoli, spesso andavamo dai nostri nonni (kiedy byliśmy mali, często chodziliśmy do dziadków).
Imperfetto idealnie nadaje się też do opisów: ludzi, zwyczajów, krajobrazu. Dlatego bardzo przydaje się w narracji, żeby nakreślić pewne tło wydarzeń:
Era una giornata bellissima, brillava il sole, gli uccellini cantavano… (był piękny dzień, świeciło słońce, ptaszki śpiewały…)
Nie zapominajmy też o opisie osób:
Mia nonna era una donna molto bella, aveva gli occhi neri e i capelli scuri… (Moja babcia była piękną kobietą, miała czarne oczy i ciemne włosy…)
Tyle, jeśli chodzi o standardowe zastosowania czasu imperfetto. Prawda, że to proste? Proste nieproste, poćwiczyć trzeba, więc zajrzyjcie do zakładki „pliki do pobrania”, gdzie znajdziecie plik „imperfetto ćwiczenia” z ćwiczeniami.
Na koniec warto dodać,że imperfetto może nam służyć do wielu różnych rzeczy, ale o tym już kiedy indziej…
