Witajcie w nowym odcinku „Językowych dylematów”!
Dzisiaj na tapetę weźmiemy dwie problematyczne kwestyjki.
Pierwsza to różnica między „troppo” i „più”. Jest to niby drobna rzecz, ale sprawia dużo problemów. Zauważyłam, że z przyjemnością używamy słówka „piu” … może nawet używamy go troppo! Otóż pamiętajmy, że piu oznacza „bardziej, więcej”. Lubi się z przyimkiem „di”. I tak na przykład powiemy:
„Vale piu’ la pratica che la grammatica” (liczy się bardziej praktyka niż gramatyka… z tym się akurat nie zgodzę, ale to tylko dla przykładu)
„Passo piu’ tempo nel lavoro che a casa mia” („Spędzam więcej czasu w pracy niż w domu”).
Co zatem z troppo? Otóż „troppo” oznacza „za bardzo, za dużo”.
Bevo troppo vino (Piję za dużo wina).
Passo troppo tempo nel lavoro (spędzam za dużo czasu w pracy).
Loro sono troppo stupidi (oni są dosł.zbyt głupi, w sensie bardzo, bardzo głupi).
www.ilperlaio.com
Druga problematyczna kwestia to słowa „nemmeno” i „neanche”. Częto nie bardzo wiemy, jak ich używać. Nemmeno dosłownie znaczy głównie tyle, co „również nie”, na przykład:
Parli lo spagnolo? No. E l’italiano? Nemmeno. (Mówisz po hiszpańsku? Nie. A po włosku? Też nie).
Może też znaczyć „nawet nie”.
Non lo faccio, non ci penso nemmeno. (Nie zrobię tego, nawet o tym nie myślę).
Pamiętajmy, że jeśli nemmeno występuje przed czasownikiem, pomijamy przeczenie. Jeśli następuje po czasowniku, przeczenie nie może zniknąć.
Nemmeno io so spiegarlo (Nawet ja nie umiem tego wyjaśnić) –> Non so spiegarlo nemmeno io.
W ogóle nemmeno i neanche używane są wyłącznie w zdaniach przeczących, tak samo jak anche uzywane jest tylko w twierdzących i nie da się tego zmienić.
Mangio troppi dolci. Anch’io.
Non mangio dolci. Neanch’io.
Mam nadzieję, że te kwestie zostały wyjaśnione. Jeśli macie inne pytania, wątpliwości i zagwozdki, piszcie w komentarzach lub na adres aleksandra.sowinska@op.pl z dopiskiem „językowe dylematy”.
