Czasowniki mają tę cudowną cechę, że w czasie teraźniejszym są stosunkowo łatwe. Przynajmniej te regularne, to nieregularne to osobny temat. Ale na nasze szczęście ogromna większość czasowników jest sympatyczna i regularna.
Czasowniki dzielą się na 3 grupy w zależności od tego, jak kończą się w bezokoliczniku. Czasem nieco trudno jest na początku skojarzyć czasownik z jego grupą i odpowiednio odmienić, ale to na szczęście przychodzi z czasem i da się opanować. Największa z nich jest pierwsza grupa, zawierająca czasowniki kończące się na – are, na przykład parlare (mówić) giocare (grać, bawić się). Odmiana polega na tym, że odklejamy końcówkę “are’ i przyklejamy końcówkę w zależności od tego, jakiej osoby dotyczy odmiana.
Końcówki wyglądają następująco:
Io – o
tu – i
lei/lui – a
noi – iamo
voi – ate
loro – ano
Na przykład: parl – are
Io parlo
tu parli
lui/lei parla
noi parliamo
voi parlate
loro parlano
Zaletą czasowników z pierwszej grupy jest to, że są one w większości regularne, aż miło. Wadą jest to, że niektóre kryją w sobie malutką pułapkę. Dla czasowników kończących się na „care” lub „gare”, jak np. pagare (płacić) lub cercare (szukać) należy dodać niemą literę „h” w drugiej osobie liczby pojedynczej i pierwszej liczby mnogiej (w celu utwardzenia wymowy).
Odmiana czasownika pagare wygląda następująco:
io pago noi paghiamo
tu paghi voi pagate
lei/lui paga loro pagano
Do drugiej grupy zaliczają się czasowniki kończące się na ere, np. mettere (kłaść, położyć). Aby dokonać odmiany czasowników grupy II, należy skreślić końcówkę „ere” i dodać następujące końcówki:
io – o noi – iamo
tu – i voi – ete
lei/lui – e loro – ono
Na przykład odmiana czasownika prendere wygląda następująco:
io prendo noi prendiamo
tu prendi voi prendete
lei/lui prende loro prendono
Druga grupa nie kryje w sobie pułapek, ale za to dużo czasowników z tej grupy jest nieregularnych. Nie może być za dobrze.
Stosunkowo najbardziej problematyczna jest grupa trzecia, ponieważ należącej do tej grupy czasowniki odmieniają się według dwóch wzorów (tzn. albo jednego, albo drugiego, albo i obu naraz, jak na przykład czasownik nutrire – odżywiać). Nie ma żadnego sposobu, żeby dowiedzieć się, jaki wzór koniugacji zastosować. Trzeba wkuć, ewentualnie zgadywać. Pocieszające jest to, że czasowników w tej grupie jest malutko.
Odmiana “klasyczna”
io – o noi – iamo
tu – i voi – ite
lei/lui – e loro – ono
Na przykład odmiana czasownika dormire wygląda następująco:
io dormo noi dormiamo
tu dormi voi dormite
lei/lui dorme loro dormono
Odmiana “nieklasyczna”
io – sco noi – iamo
tu – sci voi – ite
lei/lui – sce loro – scono
Na przykład odmiana czasownika capire wygląda następująco:
io capisco noi capiamo
tu capisci voi capite
lei/lui capisce loro capiscono
Jak zwykle polecam Wam serdecznie zadania mojego autorstwa na ćwiczenia. Gwarantuję, że są pożyteczne 🙂
Więcej ćwiczeń znajdziecie w prawym górnym rogu bloga, w zakładce “do pobrania”.
